കോവിഡ് അഥവാ കൊറോണയുടെ ആക്രമണം എത്ര ഭീകരമാണന്നും, ഒരു ജനതയെ ഏതൊക്കെ തരത്തിൽ അത് ബുദ്ധിമുട്ടിക്കും എന്നും തിരിച്ചറിഞ്ഞ ദിവസമാണ് ഇന്ന്. അതിനാൽ ഇതുവരെ ഉണ്ടായ ആശങ്കളേക്കാൾ പതിന്മടങ്ങ് ആശങ്കാകുലനാണ് ഞാനിന്ന്. മനസ്സ് കൊണ്ട് ഒരു വിധത്തിലും അംഗീകരിക്കാൻ കഴിയാത്ത, വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരു മരണം നടന്നിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ അത് ഒരു കൊറോണ മൂലമുള്ള വിടവാങ്ങൽ അല്ല എന്ന് പ്രത്യേകം എടുത്ത് പറയുന്നു. കേവലം 19 വയസ്സുള്ള ഡിഗ്രി വിദ്യാർത്ഥി, എൻ്റെ കുടുംബ സുഹൃത്തിൻ്റെ മകൻ ആകസ്മികമായി വിട്ടു പോയിരിക്കുന്നു. പന്ത്രണ്ടാം ക്ലാസ് വരെ ഇവിടെ പഠിച്ച് ഉന്നത വിദ്യാഭ്യാസത്തിനായി നാട്ടിലേക്ക് പോയ മകൻ, നാല് ദിവസം മുമ്പ് വരെ കളിച്ചും ചിരിച്ചും നടന്ന മകൻ ഇന്ന് വിട പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
അച്ഛനും അമ്മയും അനുജനും ഇവിടെ. അവർക്ക് നാട്ടിലേക്ക് പോകാൻ ഒരു മാർഗ്ഗവുമില്ല. മകനെ അവസാനമായി ഒന്ന് കാണാൻ കഴിയാത്ത അച്ഛൻ്റെയും അമ്മയുടേയും മാനസികനിലയോർത്തു നോക്കു. നാട്ടിൽ അവനോട് ഒപ്പം നിൽക്കാൻ ബന്ധുക്കളെ പോലും ലോക്ക് ഡൗൺ അനുവദിക്കുന്നില്ല എന്ന് ഓർക്കുമ്പോഴാണ് സങ്കടം. അവസാനമായി അവനെ യാത്രയക്കാൻ പോലും കഴിയാത്ത അവരുടെ ഗതികേടിനെ ഓർത്ത് മനസ്സിനെ നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല.
കൊറോണ മനുഷ്യനെ കൊല്ലുന്ന ഒരു വൈറസ് മാത്രമല്ല, ശപിക്കപ്പെട്ട ഈ ഒരു കാലത്തെ കൂടി ആ പേര് വിളിക്കണം.
പ്രിയ രാഹുല്‍ മോന് മനസ്സിന്‍റെ ആഴങ്ങളില്‍ നിന്നും ആദരാഞ്ജലികള്‍ അര്‍പ്പിക്കുന്നു.
