അറുന്നൂറ്റിയൻപതിന് അടുത്ത് വീടുകൾ മാത്രമുള്ള ഞങ്ങളുടെ കൊച്ചു നീർവിളാകത്തിൽ, കഴിഞ്ഞ പത്ത് വർഷത്തിനിടയിൽ ഇരുപത്തിയഞ്ചോളം ചെറുപ്പക്കാർ കരൾ ദ്രവിച്ച് മരണമടഞ്ഞു. എല്ലാം നല്ല എണ്ണം പറഞ്ഞ കുടിയന്മാർ. എന്നാൽ ചാരായം നിരോധിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് സർക്കാർ കൊടുത്തിരുന്ന പട്ടച്ചാരായം അടിച്ചും, അതിന് ശേഷം സ്വന്തമായി വാറ്റി അടിക്കുന്നതുമായ മുൻ തലമുറ അവിടെ കുടിച്ച് അറുന്മാദിച്ച് നടന്നിരുന്നു. ഒരു ആരോഗ്യ പ്രശ്നങ്ങളുമില്ലാതെ.
അപ്പോൾ പ്രശ്നം കുടി മാത്രമല്ല. കുടിക്കുന്ന മദ്യത്തിൻ്റെ ഗുണനിലവാരം കൂടിയാണ്. അൻപത് രൂപയ്ക്ക് ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുന്ന മാട്ട സാധനം സ്കോച്ച് വിസ്കിയുടെ വില കൊടുത്ത് വാങ്ങി അമൃത് പോലെ സേവിക്കുന്ന വിദ്വാന്മാർ അറിയുന്നില്ല ഇതിൽ ചേർത്തിരിക്കുന്നത് മാരക വിഷമാണന്ന്. അഥവാ അറിയാവുന്ന വിദ്യാസമ്പന്നർ അതിൻ്റെ കറതീർന്ന അടിമകളായതിനാൽ മോചനത്തിന് സ്കോപ്പ് ഇല്ല താനും. ഒരു തലമുറയുടെ ചിന്താശേഷിയേയും, കായിക ശേഷിയേയും നശിപ്പിക്കാൻ സർക്കാരുകൾ തന്നെ മുൻകൈച്ചെടുക്കുമ്പോൾ അത് മനസ്സിലാക്കാതെ ജീവിതം ഹോമിക്കുന്ന വിഡ്ഢികൾ, കുടിയന്മാർ....
